Co Bóg ma na myśli, kiedy mówi: Wróć do mnie, a ja powrócę do ciebie (Malachiasza 3:7)?

Kiedy Bóg mówi nam, abyśmy „powrócili do Niego”, prosi nas, abyśmy odpokutowali za nasze grzechy i powrócili do Niego ze szczerym sercem. Nie prosi o zwykłe zewnętrzne okazanie posłuszeństwa, ale o przemianę serca, która prowadzi do posłuszeństwa. Kiedy wracamy do Boga, On obiecuje, że powróci do nas. Nie oznacza to, że On usunie wszystkie nasze problemy, ale oznacza, że ​​będzie z nami i pomoże nam przezwyciężyć wszelkie trudności, jakie napotykamy.

Odpowiedź





Izrael miał długą historię oddalania się od Boga i nieprzestrzegania Jego świętych praw. Raz po raz Bóg w swojej nieskończonej miłości i nieskończonym miłosierdziu (Lm 3,22) wzywał swój lud do nawrócenia i powrotu do Niego: „Od czasów waszych przodków odstępowaliście od moich przykazań i ich nie zachowałem. Nawróćcie się do mnie, a ja powrócę do was – mówi Pan Zastępów (Malachiasza 3:7).



Kiedy Bóg mówi: Wróć do mnie, hebrajski czasownik przetłumaczony jako powrót wyraża myśl o zawróceniu lub przybyciu do miejsca, stanu lub czynności, której ktoś doświadczył wcześniej. Bóg chce, aby Jego lud, który jest daleko w duchowym buncie, odpokutował za swoje grzechy i powrócił do miejsca szczerego posłuszeństwa i oddania Panu. Jest to temat, który pojawia się kilka razy w Piśmie Świętym; w Księdze Zachariasza 1:3 Pan z miłością błaga: Wróć do mnie, a ja powrócę do ciebie (NLT).



Kiedy jednak Bóg mówi: powrócę do ciebie, nie sugeruje, że musi odpokutować za grzechy. Zamiast tego Pan Wszechmogący obiecuje, że przyjdzie ponownie, tak jak to czynił w przeszłości, i przyniesie swemu ludowi Swoją wyjątkową obecność i obfite błogosławieństwa. Ich szczera pokuta przyniesie takie Boże błogosławieństwo, że wszelkie wątpliwości co do Bożej miłości i współczucia zostaną usunięte.





Jeremiasz 24:7 wyjaśnia: Dam im serca, które uznają mnie za Pana. Będą moim ludem, a ja będę ich Bogiem, bo powrócą do mnie całym sercem (NLT). Księga Nehemiasza 1:9 dalej wyjaśnia: Ale jeśli powrócicie do mnie i będziecie przestrzegać moich przykazań i żyć według nich, to nawet jeśli zostaniecie wygnani na krańce ziemi, przyprowadzę was z powrotem do miejsca, które wybrałem dla mego imienia być honorowanym (NLT).



Cała Księga Malachiasza wskazuje drogę powrotną do Pana, wyjaśniając ludziom, jak postępować z Bogiem. Mieli zacząć od posłuszeństwa Słowu Bożemu i wierności w oddaniu się Panu (Malachiasza 3:8-12).

Niemożliwe jest podążanie za Bogiem i przebywanie blisko Niego bez wiernego posłuszeństwa Jego Słowu (Jan 14:21). W całym Piśmie Świętym mówi się ludowi Bożemu, aby uważał, aby czynić to, co Pan, twój Bóg, nakazał ci; nie zbaczaj na prawo ani na lewo (Księga Powtórzonego Prawa 5:32; zob. także Księga Jozuego 1:7; 23:6). Ale jeśli zdarzy się, że potkniemy się lub zboczymy z drogi, możemy być pewni, że Boże serce będzie wołać do nas: Wróć do mnie, a ja powrócę do ciebie.

Nasz niebiański Ojciec bardzo się o nas troszczy, pomimo naszej skłonności do grzesznego nieposłuszeństwa (Księga Jeremiasza 31:3). Przyciąga nas z powrotem z niezmienną życzliwością, nakazując: Wróć do mnie. Możemy to zrobić przez pokorną spowiedź i modlitwę: Wtedy, jeśli mój lud, który jest wezwany moim imieniem, upokorzy się i będzie modlić się, szukać mojego oblicza i odwrócić się od swoich złych dróg, wysłucham z nieba i przebaczę im grzechy i przywrócę ich ziemię (2 Kronik 7:14, NLT; zob. także 1 Jana 1:9).

Wróć do mnie, a ja powrócę do ciebie, zgodnie z instrukcją Chrystusa, aby pozostać we mnie, a ja pozostanę w tobie (Jan 15:4, NLT). O ileż lepiej dla nas, jeśli nigdy Go nie opuścimy!

Jezus powiedział także: Wszyscy, którzy mnie miłują, uczynią to, co mówię. Mój Ojciec będzie ich kochał, a my przyjdziemy i uczynimy z każdym z nich nasz dom (Ew. Jana 14:23, NLT). W osobie Duch Święty Bóg stale zamieszkuje w naszym życiu (1 Koryntian 3:16; Efezjan 2:22).